Rozdział 4

 

Czasem przyjaciel jest gorszy niż wróg.

Wzięła ekspresowy prysznic, przebrała się i ogarnęła do ludzkiego wyglądu, a później wyszła z siłowni. Nie wiedziała dokąd zmierza, ale na pytanie Itachiego, czy podwieś ją do domu, stwierdziła, że nie skończyłoby się dobrze. Prawdę mówiąc, wiedziała, że potrzebna była im przyzwoitka — w tym wypadku Ino lub Sasuke, którzy skutecznie odciągali ich od siebie.

Było już późne popołudnie, kiedy wróciła do domu. Zdjęła buty na przedpokoju i wzięła treningową torbę. Pragnęła położyć się do łóżka i chociaż trochę się wyspać. W kuchni na szybko przygotowała potreningowy zestaw, składający się z proteinowego shake'a z owocami.

— Kolejny raz się spotykamy — do pomieszczenia wszedł Sasuke i skierował w stronę zmywarki. — Późno wróciłaś.

— Nie przypominam sobie, żebyś był moim ojcem.

— Sakura! — Do pomieszczenia weszła Ino, uradowana od ucha do ucha. W ręku trzymała kilka kolorowych, tekturowych biletów. — Dobrze, że jesteś! Jest sprawa.

— Ino jestem zmęczona, mogłabyś chociaż dzisiaj dać spokój?

— Dlaczego jesteś taka sztywna? Zachowujesz się jak moja babka, ale ona ma do tego prawo, mając siedemdziesiąt trzy lata.

— Jestem obolała i senna.

— Czyżbyś miała problem z zaśnięciem? — wtrącił Sasuke, przygryzając kusząco wargę. Na jego twarzy momentalnie pojawił się cwaniacki uśmiech.

— Strasznie głośno sapiesz przez ścianę — odpowiedziała hardo, odwzajemniając uśmiech. — Może w Nagoyi nie miałeś współlokatora, a nawet pięciu, ale mógłbyś zachować resztki przyzwoitości i dochodzić trochę ciszej? Nie każdy musi wiedzieć, że przyjaźnisz się z ręką.

Onyksowe oczy zabłyszczały, a później ogarnął je swego rodzaju mrok. Sakura starała się utrzymać ciężar tego spojrzenia, lecz po chwili czuła, jak na policzkach pojawiają się wypieki. Atmosfera w kuchni zdecydowanie była zbyt gęsta, a z każdym następnym momentem było tylko gorzej.

— Następnym razem przyprowadzę kobietę, a ty usłyszysz co to znaczy mieć faceta w sobie — Uchiha zacisnął usta w cienką linię, podnosząc ich kąciki do góry.

— Proszę się nie kłócić! Sakura wiem, że masz wybuchowy charakter, szczególnie jak jesteś niewyspana, a ty Sasuke jeszcze jej nie widziałeś w takim stanie, lecz może wyluzujecie i posłuchacie co mam do powiedzenia?

Yamanaka stanęła pośrodku i kolejny raz pomachała biletami w powietrzu. Za wszelką cenę chciała przykuć ich uwagę, a nie miała ochoty na wysłuchiwanie wzajemnych przekomarzań.

— Co tam ludzie? — Do pomieszczenia wszedł Naruto, ubrany w służbowe ubranie. Mał na sobie jedną z eleganckich koszul, a na nosie okulary. Blond włosy ułożone były w nieładzie. Ostatni guzik koszuli rozpięty, ukazywał kawałek torsu i sprawiał, że zrozumieli, iż nie wrócił z kancelarii, a pracował w mieszkaniu.

— Cieszę się, że jesteś!

— A coś się stało? Wyglądacie, jakbyście mieli się zaraz pozabijać.

— Sakura przesadza z podrywem — Sasuke wziął do ręki szklankę, z przygotowaną wcześniej wodą. — Ale spokojnie, już wie, że nie jestem taki łatwy.

— Trzymajcie mnie, bo zaraz go zabiję!

Sakura ruszyła w kierunku młodszego z braci, kiedy poczuła tors Naruto. Przyjaciel starał się ją zatrzymać, zakleszczając w uścisku. Z początku trochę wierzgała nogami, lecz poddała się i uspokoiła. Na twarzy Uchihy widziała ten uśmiech i stwierdziła, że jeszcze mu dogryzie.

— Przestań tak się szarpać — Naruto wzmocnił uścisk.

— Dobrze, ale możesz już mnie puścić?

Prawnik spuścił ręce i pozwolił by przyjaciółka poprawiła koszulkę. Chociaż wiedział, że nie ma u Haruno szans, męska natura postanowiła spłatać mu figla i spojrzeć na odsłonięty brzuch.

— Mogę już? — Ino odchrząknęła i po raz kolejny wyciągnęła kartoniki. — Dzisiejszy wieczór moi mili spędzamy w nowym klubie Shein! Właśnie dostałam wejściówki, miejsca VIP.

— Słyszałem, że jeszcze przed otwarciem, zasłynął z najlepszej kadry barmańskiej, przestronnego wnętrza i...

— I dzisiaj ma być najlepsza impreza otwarcia w całej Japonii!

— Nie uważasz, że to tylko otwarcie klubu? — Naruto podrapał się po głowie.

— Rozumiem, że jesteś prawnikiem Uzumaki, ale powinieneś się trochę rozerwać. Siedzisz tylko z nosem w kodeksach, zamiast korzystać z życia. Masz dwadzieścia pięć lat, a zachowujesz się jak czterdziestolatek!

— Dużo znajomych ma wziąć w tym udział — powiedział luzacko Sasuke, biorąc do ręki jeden z biletów.

— Musimy iść! Nie muszę wam mówić, że jako najbardziej rozpoznawalna influenserka po prostu mam nakaz wzięcia udziału?

— Wszystkie znane osoby w japońskim światku show biznesu będą — wtrącił Sasuke.

— Widzicie, musimy tam iść!

— A nie możesz iść sama? — Sakura zmarszczyła nos, nie za bardzo była chętna na zabawę.

— Kiba tam będzie, więc chciałabym, abyś poszła ze mną.

— Nie za bardzo mam ochotę go widzieć.

— Daj spokój — Ino machnęła ręką. — Powiedział mi, że zerwaliście, bo przestraszyły cię jego preferencje pozycji seksualnych.

Sakura spojrzała z niedowierzaniem na przyjaciółkę, po czym zakrztusiła się wypijanym shake'm. Z trudnością złapała powietrze, a widząc cwaniacki uśmiech Sasuke, zaczerwieniła się kolejny raz.

— Jednak to przeszłość, on już ci wybaczył.

— Nie miał mi czego wybaczać — fuknęła Haruno. — Ciężko było mu mnie zadowolić i utrzymać tempo, więc może miał po części rację. Nie lubię podczas stosunku leżeć jak kłoda. Jednak uważam, że nie powinien takich rzeczy mówić na głos, a już szczególnie tobie!

— Sakura proszę daj spokój — zszokowany Naruto objął ją ramieniem. — Może rzeczywiście przyda nam się odrobina relaksu?

— O jakim relaksie mówicie?

Drzwi mieszkania się otworzyły, a przez próg przeszedł Itachi. Zdjął buty i poprawił koszulę, a następnie podszedł bliżej przyjaciół. Dłonią chwycił za wolną szklankę ii zapełnił ją wodą.

— Mam bilety na otwarcie Shien'a. Rozumiem, że idziesz?

— Z chęcią bym poszedł, ale niestety odpadam. Muszę się spakować i już wieczorem być w Okinawie — odparł z żalem Itachi. — Mistrzostwa Azji w Surfingu. Jutro się zaczynają, a dzisiaj wieczorem mamy konferencje.

— Wyjeżdżasz dzisiaj? Teraz?

— Muszę Sakura — westchnął i skierował smutne spojrzenie w stronę przyjaciółki. — Naprawdę chciałbym pójść z wami, jednak obowiązki wzywają. Bawcie się dobrze.

Haruno obserwowała jak starszy z braci powstaje z krzesełka barowego i kieruje się po schodach do własnego pokoju. Westchnęła cicho. Wszyscy powoli rozchodzili się do siebie, a  Sakura dokończyła posiłek i nastawiła zmywarkę pełną naczyń. Miała nadzieję, że na imprezie chociaż na chwilę zapomni o Itachim.

*

Nawet jak na sobotni wieczór, w Tokio był większy ruch niż zwykle. Powodem było oczywiście otworzenie nowego klubu oraz występ znanej kapeli Ram Wire. Sakura znała kilka piosenek, a ostatnio wydany singiel Daijoubu Bokura utrzymywała się od trzech tygodni w pierwszej trójce listy przebojów.

Kiedy wysiedli z zamówionej wcześniej taksówki, obiegły ich flesze aparatów. Z początku Sakura, Hinata i Naruto nie byli z tego powodu zachwyceni, jednak odpuścili, ponieważ i tak całe show zawsze skradała Ino. Wypinając dumnie pierś, pozowała do zdjęć. Zdziwiona zorientowała się, że po niedługiej chwili, wszystkie oczy były zwrócone w osobę stojącą kilka metrów dalej.

— Co do jasnej...? — urwała, kierując wzrok na paparazzi, którzy szybko przemknęli i osaczyli drzwi taksówki, z której wysiedli.

— Sasuke Uchiha?

— To naprawdę Sasuke Uchiha?

— Sasuke, czy to prawda, że zakończyłeś karierę?

— Co myślisz o nadchodzącym sezonie?

— Kto według ciebie ma szansę na mistrzostwo?

Ino zacisnęła usta w wąską linię, a po chwili dała znać przyjaciołom, że czas wejść do środka. Cała piątka posłusznie skierowała się w kierunku, który wskazała. Chociaż Sasuke wciąż był atakowany przez fotografów i dziennikarzy, nie chciał chodzić w żadne dyskusje. Ostatnio źle się to skończyło, a na dnie walizki wciąż leżał podpisany przez niego komunikat o przyjęciu reprymendy.

— Sasuke tylko jedno zdjęcie! — Gruby fotograf przystanął przy wejściu. — Czy to prawda, że za rozstałeś się z Nanami Yakateru? Czy zostawiłeś ją dla nowej partnerki?

— Dobrej nocy — odpowiedział i wszedł do klubu.

Ciemnym korytarzem przeszedł kilkanaście metrów, patrząc na nagie plecy Haruno. W obcisłej, czarnej sukience, wyglądała zjawiskowo, a satynowy materiał podkreślał kształtne pośladki. Ta dziewczyna niewątpliwie go pobudzała i sprawiała, że po chwili poczuł wypukłość w spodniach. Zamknął oczy, starając się uspokoić.

Sakura parsknęła śmiechem i pokręciła głową, kierując wzrok szmaragdowych oczy na Sasuke. Przystanęli na chwilę, czekając aż Ino skończy udzielać wywiadów i oparli się o chłodną ścianę. Światło niewielkich, srebrzystych lampek, padał na kobiecą twarz i Uchiha zauważył, że usta pociągnęła czerwoną pomadką.

Z pewnością bym je dobrze wykorzystał — pomyślał i odchrząknął. Próbował oprzytomnieć, a ponieważ jeszcze nie zdążył się napić, szło mu to zdecydowanie szybciej. Yamanaka po chwili skończyła rozmowy i skierowali się w stronę miejsca VIP. Sasuke już wielokrotnie zajmował taką sferę, dlatego nie zdziwił go taras, ani niedostępne dla innych pomieszczenie. Skórzane kanapy rozciągały się przez całą długość, a z boku był osobny bar z dwoma mężczyznami, wykonującymi drinki.

— To co zawsze Sasuke? — zapytał jeden i uśmiechnął się pogodnie.

— Suigetsu! — uśmiechnął się Uchiha i przybili sobie piątkę. — Nie wiedziałem, że cię tutaj ściągnęli do Tokio.

— Tylko na dzisiaj, dobrze wiesz, że zbyt wysoko się cenie.

— I robisz najlepsze drinki w całej Japonii.

— Burbona, czy sake tym razem?

— Byle mocne — odparł Uchiha siadając na krzesełku przy barze i obserwując jak lady w kolorze ciemnego marmuru podchodzi współlokatorka. — Musze ją znosić cała noc, to podwójnie mocne.

— Zamknij się Uchiha — warknęła Sakura, kładąc dłonie na blacie. — Jakoś nie widzę, byś znajdował te kobiety.

— Jest trochę szurnięta. Sprawdziłbym dokumenty na twoim miejscu Sui.

— Oberwiesz w końcu.

— Nie boję się, dziecinko.

— Skąd się znacie? — wtrącił Hoshigaki, kładąc przed Uchihą kryształ pełny bursztynową cieczą.

— Przybłąkał się, a że mam dobre serce, przygarnęłam. Sama nie wierzę, że zgodziłam się na to szaleństwo.

— Haruno może byś coś zamówiła, zamiast wciskać bajeczki mojemu kumplowi?

— Co dla ciebie piękna?

— Tequilę, limonkę i sól — odpowiedziała, opadając na barowe krzesełko. Kątem oka patrzyła na Sasuke, który przyglądał się z zaciekawieniem na jej uda. Odruchowo naciągnęła materiał sukienki, stwierdzając, że mogła odmówić Yamanace przyjemności z ułożenia jej dzisiejszego stroju. Po chwili przed nią leżała srebrna tacka, kieliszek z tequilą, limonka i solą.

— Będziesz się tak przyglądał?

Sasuke opróżnił szybko szklankę, pozbywając się smaku szkockiej.

— Suigetsu to samo co ten babol.

— Zapierdole ci zaraz — warknęła Sakura gniewnie.

— Daj sobie na wstrzymanie. Poza tym wszędzie są kamery i paparazzi, zrobisz tylko sensacje. Nie wiem, czy miałoby na ciebie to dobry wpływ.

Haruno obserwowała jak barman podaje dodatkowy zestaw tequili i pochwyciła swoją porcję. Zaśmiała się, widząc jak Uchiha obserwuje ją od początku wejścia do lokalu. Nasadę palca wskazującego potarła limonką, a następnie posypała solą. Obserwując jak Sasuke jej się przygląda, postanowiła skierować palec w jego stronę. Podniósł prawą brew do góry, jakby nie wiedząc, co kobieta wyprawia.

— Teraz powinieneś zlizać sól — instruowała go. Sasuke rozważał polecenie, lecz po chwili z buńczucznym uśmiechem pochwycił w usta smukły, kobiecy palec. Szmaragdowy odcień tęczówek przybrał intensywności, a Sasuke następnie wypił kieliszek trunku. Szybko przegryzł limonkę. — Powiedzmy, że dobrze.

— Powiedzmy? Teraz twoja kolej!

Powtórzył czynności, które wcześniej Haruno wykonała: palec potarł limonką, wtarł sól i przystawił do czerwonych ust. Patrząc w szmaragdowe oczy dostrzegł swego rodzaju pożądanie, a na twarzy pojawił się uśmiech. Sakura nachyliła się i przez moment zanotował, ze nie ma biustonosza, a następnie powoli otworzyła usta. Z pewnego rodzaju namiętnością zacisnęła je na palcu siatkarza, a następie zassała, zahaczając zębami o opuszek. Sasuke jęknął, ponieważ ta kobieta znała się na dostarczeniu przyjemności. Z rozczarowaniem zanotował, że odsunęła się, wypiła kieliszek i wgryzła się w limonkę. Następnie poderwała się z krzesełka.

— Uspokój się Uchiha, bo wszędzie są kamery i paparazzi — przytoczyła i dyskretnie położyła dłoń na męskim kroczu. Sasuke ledwo wytrzymywał, by się na nią nie rzucić, a czuł, że za chwilę spodnie pękną, z powodu nabrzmiałego członka. Sakura spojrzała na niego z politowaniem i skierowała się w stronę przyjaciół.

Od K: Kolejny rozdział za nami. Dodany z małym opóźnieniem, przepraszam. Mam już praktycznie całą historię napisaną i nastąpią niewielkie zmiany. Jednak historia nie powinna stracić sensu. 😉